Afgelopen week trok het Toma Cycles team naar het Zuiden van Frankrijk om de Equipe Mont Ventoux te ondersteunen in het beklimmen van de fameuze “kale” berg. De Equipe Mont Ventoux is een initiatief van Koraal waarmee ze jongeren met een (licht) verstandelijke en/of lichamelijke beperking stimuleren om meer te bewegen, mentaal te ontspannen en aan hun sociale en persoonlijke ontwikkeling te werken.
Gedurende het jaar hebben deze jongeren hard getraind zodat ze goed voorbereid aan de start van de klim in Sault kunnen verschijnen. Maar voordat dit bijzondere peloton van start kan moeten er eerst 200 fietsen klaargemaakt worden voor vertrek. En dat betekent vroeg opstaan voor ons! Vanuit de camping is het nog een uur rijden naar de voet van de berg en de vrachtwagen die de fietsen brengt wordt al om 6:30 bij de vertrekplaats verwacht.
In principe hoeven we alleen de sturen van de fietsen recht te zetten en vast te draaien, maar de ervaring leert dat er zich altijd wel wat probleempjes voordoen. Sommige banden zijn lek, er moeten pedalen gewisseld worden want iemand is z’n fietsschoenen vergeten en veel van de deelnemers willen toch nog even wat extra lucht in de bandjes.
Om 9:00 uur wordt het starsein gegeven en gaan de eerste groepen van start. Bert, Lars, Ruud en Guy gaan op de fiets mee naar boven. Zo kunnen we tijdens de rit gemakkelijk door het peloton rijden en helpen met de nodige technische assistentie, bemoedigende woorden en soms zelfs een duwtje in de rug.
Het eerste deel van de rit is niet heel erg steil en dus voor iedereen goed te doen. Het tempo wordt laag gehouden zodat de overenthousiasten in het peleton zich niet al opblazen voordat we Chalet Reynard bereiken, want daar begint de klim pas echt. De laatste 6 kilometer van de klim brengt ons over het maanlandschap dat de Mont Ventoux zo’n unieke uitstraling geeft. De steilste stukken hier lopen op tot 9,2% en dat voelen de deelnemers!
Gelukkig blijken ook de steile stukken geen onneembare vesting voor de Equipe Mont Ventoux en na een boel gevloek, zweet en tranen weet iedereen de top te bereiken. Sommigen van deze renners hadden een half jaar eerder nog nooit op een racefiets gezeten. Een echte topprestatie!