Levo E-MTB Transalp Blog

Ernest is al jaren trouwe klant bij ons en heeft zijn Specialized Levo E-MTB goed kunnen testen tijdens zijn Transalp Fietsvakantie. Zijn avontuur heeft hij in de volgende Blog beschreven:

Dag 1 van Mauls naar Brixen, dinsdag 10 september

De groep:

De groep zit goed in elkaar. Geen zeurpieten erbij. Gelukkig behoor ik qua prestaties zowel bergop als bergaf tot de kopgroep. Op een na zijn de groepsleden geen echte downhillers. Die ene absoluut wel: protectoren en integraalhelm. Je merkt wel dat de groepsleden meer ervaring hebben met dit soort tochten.  Begint al met de rugzak. Die nemen allerhande kleerstukken mee voor koud, warm en nat weer. Ik dacht dat gezien de verwachte  temperatuurstijging een shirt met lange mouwen genoeg zou zijn. Beneden in het dal bij het vertrek was het 5 graden. Op de top (2.100m) echter nog onder nul. Dus heb ik toch maar de windstpper aangedaan. Absoluut geen spijt van gehad. Op de top om 12 uur was het net 7 graden. Ze rijden overigens allemaal met flatpedels met van die stalen noppen. Alleen de gids rijd met SPD pedalen. Die flatpedals schijnen een enorme grip te hebben. Nadeel: je kunt niet aan de trappers trekken. Dus ik blijf maar bij de SPD´s. De gids is van het type Marcel Schmeing, maar dan serieuzer.

De E-bikes:

Lopen allemaal prima. Wat opvalt is dat de yamaha en boschmotoren best wel veel geluid maken. Verder deinen de haibikes bij de achtervering nogal. Op het eind van de rit hadden alle bikes nog ca. 40% accucapaciteit. De Levo ligt als een blok op de weg, voelt perfect aan, zowel bergop als bergaf. De banden met hun diep profiel nemen wel veel steentjes op die je hier en daar langs de oren vliegen.  Ik had een probleem met de ketting: twee achter elkaar liggende schakels begaven het kort na elkaar. Gelukkig waren we kort voor de finish. Ik heb er nog ca. 5 km mee kunnen rijden, ook bergop. Raadsel hoe dat kann. Heb een nieuwe ketting gekocht en erop gelegd. De verkoper in de fietsenzaak zei op z´n süd-tirols: „dat zunt de betste“ , dus geloof ik hem meteen. Morgen zal blijken of ik een een vakman ben of niet.  

De tocht:

Gelukkig een tocht volgens planning en meteen een super tocht. Vanaf de start meteen een beklimming van ca. 1.200 hoogtemeters aan een stuk. Twee uur over gedaan. De eerste kilometers gingen over asfalt, daarna schotterweg en daarna over een handdoekbrede megastijle singletrack met onmogelijke haarspeldbochten. Heb een paar keer moeten afstappen. De gids trouwens ook. Op de top wat foto´s gemaakt en naar een berghut gereden over een bonkige afdaling (leem en keien). In de hut uiteraard de lokale lekkernijen genuttigt met capuccino en na een uur met een dikke pens een super afdaling naar het eindpunt ingezet (dus 2,5 uur bergop, 1,5 uur bergaf). Megavette singeltracks vergelijkbaar met de Aachener Wald alleen veel langer. Af en toe zelfs wat moeilijker, maar ik voelde mij er helemaal thuis. Schitterende uitzichten, volle zon. Dan 10km kilometer over asfalt met van die mooie vloeiende haarspeldbochten. Moest wel voor een touringcar uitwijken. De laatste 5 kilometer met een haperende ketting tot het hotel gereden. Brixen is een heel leuk plaatsje. Zeer de moeite waard.

Wat echt handig bleek was de afzinkbare zadelpen (elke biker heeft zo´n ding). Voor die lange afdalingen is dat absoluut een pluspunt. Je hebt veel meer controle over je fiets en is minder belastend voor jouw lichaam (rug!).

Afgelegde afstand 40km en ca. 1.320 hoogtemeters.

Tot morgen! Dan gaat de tocht van Brixen via het Grödnertal naar St. Ulrich. Dan zien we ook de Dolomiten met Langkofel, Plattkofel, en Sellastock!

Dag 2 van Brixen naar St. Ulrich (Ortisei), woensdag 11 september

Het weer:

Net als gisteren. Tot in de middag bewolkt met een waterig zonnetje. Vanaf 15:00 uur zonnig. `s ochtends 10 graden plus, het ´s middags 19 graden plus.

 De groep:

Het gaat zoals gisteren. Helemaal top. Overigens rijden ze bijna allemaal in freeride broeken. Trouwens die flatpedals hebben nog een voordeel: je kunt met gewone wandelschoenen fietsen. Dus als je in de pauze gaat eten en een restaurant of een dorpje binnenloopt, kun je dus normaal lopen. Ik loop met die cleats rond en dat is wel iets minder.

Zodra het technisch wordt heeft onze vrouwelijke deelneemster zo haar problemen maar blijft toch volgen. Zij is overigens de enigste met een hardtail. Niet zo´n gelukkige keuze voor de Alpen.

De E-bikes:

Nergens problemen. Ik had een lekke band (scherpe steen). Met de nieuwe ketting ging het overigens prima! De meeste deelnemers rijden in de tour- of sportmodus met het gevolg dat ze op de pauzeplaats hun accus moeten opladen. In een uur tank je ongeveer 25% vermogen bij. Net genoeg om aan de finish te komen.

De tocht:

Weer een supertocht. Dit was zo´n beetje de pittigste tocht van de week. 40km en 1.600 hoogtemeters. Vanaf de start meteen een beklimming van ca. 600 hoogtemeters met kleine afdalingen. Na de capuccinopauze en de middagpause nog eens 850 hoogtemeters maar nu met leuke tussenafdalingen. We hebben vanalles gehad: asfalt, schotter , forstweg, alpenweides, bospaden en singletracks. Van flowtrails tot zeer technische afdalingen. Af en toe behoorlijk stijl, zowel bergaf als bergop. Ik heb af en toe op de tour-modus moeten schakelen (40% vermogen) anders kwam ik de helling niet op. De turbo-modus heb ik tot nu toe niet gebruikt.

Wederom schitterende uitzichten en lekker eten. Die afzinkbare zadelpen blijft ontzettend handig. Eindbestemming: St. Ulrich in het Grödnertal (zeer touristisch, geen aanrader). Restcapaciteit accu: 15%. Ik denk dat je met de Levo max. 1.800 hoogtemeters kunt halen.

Afgelegde afstand 40km en ca. 1.600 hoogtemeters.

Dag 3 … ik houd het kort:

 Schitterende dag. `s ochtends licht bewolkt , `s middags volop zon. Van St. Ulrich met een gondel omhoog naar de Seiser Alm. Dan via de Schlern en een capuccino naar de Rosengarten. Eindbestemming Tiers. Hoe mooi kun je het hebben. 47 km en 1150 hoogtemeters. Een beetje asfaltwegen , de rest alleen maar bospaden, veldwegen , singeltrails. Om je vingers erbij af te likken. Geen moeilijke technische stukken. Wel weer af en toe stijl (nu zelfs de turbomodus gebruikt). Midden op de dag een flowtrail van ca. 2km bergaf door bos met af en toe schitterende vergezichten. Daarvoor kom je naar de Alpen. Ik geloof dat dit de topdag van de week is.

De Levo doet het super! Restcapaciteit 30%.

Bedankt Ernest voor dit mooie verhaal en op naar het volgende Avontuur met je Specialized Levo!